زندگیِ تنها زیر سقف مشترک! - مجله پیامکی

جهت دریافت خدمات اجرای هزینه اجرای بام سبز با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. روف گاردن و بام سبز با بهترین قیمت و بهترین کیفیت را از ما بخواهید.

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، همواره نباید نظر یک نفر مقدم بر نظر دیگری باشد. همواره در زندگی مشترک، همسر خود را مقدم بر دیگران بدانید. همسر شما اولویت زندگی شماست. زندگی مشترک محل به رخ کشیدن قدرت نیست. از قدرت نمایی و زورگویی به یکدیگر دست بردارید

یک روزی یک جایی با کسی احساس نزدیکی می کنید و فکر می کنید خیلی می تواند درکتان کند و شما را بفهمد. احساس می کنید می توانید با او حرف بزنید و او هم سراپا برای شما گوش می گردد. غافل از اینکه شما الان برای خودتان یک خانه و خانواده دارید. مجبور هستید خودتان را گول بزنید و بگویید: من او را دوست ندارم، به زور با او ازدواج کردم، الان نمی توانم از او جدا شوم، اگر می توانستم قطعاً این کار را می کردم و... گاهی اوقات احساسات شدیدی سراغمان می آید که قبلاً افکار آن را در ذهنمان داشته ایم. مثلاً با خودمان می گوییم چرا وقتی نمی توانم همسرم را تحمل کنم، دوستش داشته باشم و با او زندگی خودم را هدر بدهم؟ حداقلش این است که می توانم احساسات بهتری را با کسی که دوستش دارم تجربه کنم. بدون اینکه او باخبر گردد. زمانی که چنین افکاری دارید به زندگی تان پشت نموده اید. حتی اگر هنوز اقدام ننموده باشید.

وقتی فراری از خانه و خانواده می شوند

تمایل احساسی و عاطفی به فردی غیر از همسر، کسی که فکر می کنیم می توانیم با او حس خوبی را تجربه کنیم، هرچند شاید بگردد حس خوب را تجربه کرد، اما کوتاه مدت است و خیلی دوام ندارد. کم کم از خانواده خود دورتر و دورتر می شوید، احتیاج ها و احتیاجات همسر خود را فراموش می کنید، دیگر گوش شنوایی برای حرف هایش یا اصلاً حوصله حرف زدن با او را ندارید. در دنیای خارج از خانه و جو خانواده غرق می شوید و زندگی اصلی خود را به کلی فراموش می کنید. تمام حرفم درباره طلاق عاطفی است؛ طلاقی که همانند طلاق قانونی قابل ثبت نیست، اما تقریباً بیشتر از طلاق قانونی در جامعه امروزی رواج دارد. آمار ها هنوز به درستی ارقام خاصی را برای آن نشان نداده است.

طلاق عاطفی بدین معناست که زن و مرد زیر یک سقف زندگی می نمایند، اما به صورت جداگانه. هرکسی در دنیای خودش سیر می نماید، اهداف جداگانه ای دارد، لذت ها و علاقه مندی های جدا دارد، موضوع مشترکی برای تبادل نظر ندارد، آنان که نگاه های خود را از هم دریغ می نمایند و هیچ وقت و انرژی ای برای هم نمی گذارند، مگر اینکه مجبور شوند. نسبت به سرنوشت خانواده یکدیگر و گاهی هم نسبت به فرزندان بی تفاوت هستند. ترجیح می دهند بیشتر وقت خود را خارج از خانه با دوستان و همکاران بگذرانند و درواقع از خانه خود فراری هستند.

سرد شدن عواطف یا بی تفاوتی نسبت به یکدیگر پس از مدتی به شکل عادت رفتاری درمی آید. به گونه ای که فرد احساساتش را از همسرش پنهان می نماید، تبادل نظر بین زن و شوهر کمرنگ و دیواری نامرئی بینشان ایجاد می گردد؛ دیواری که مانع حمایت عاطفی از یکدیگر می گردد. احتیاج های عاطفی که همه افراد در روابط صمیمی خود به آن احتیاج دارند، برآورده نمی گردد. احتیاج به شنیده و درک شدن، احتیاج به قدردانی، احتیاج به احساس ارزشمندی، احتیاج به پذیرفته شدن، احتیاج به عشق، محبت و همراهی. وقتی این احتیاج ها به مدت طولانی برآورده نگردد، فرد برآورده شدن احتیاجهایش را در جایی دیگر جست وجو می نماید و این زمینه را برای طلاق عاطفی فراهم می نماید. در این حالت زوجین بنا به ضرورت و اجبار با یکدیگر زندگی می نمایند که به آن طلاق خاموش نیز گفته می گردد. طلاق عاطفی نوعی نابهنجاری در نظام خانواده است که اگرچه به جدایی زوجین منجر نمی گردد، اما زندگی آن ها به زناشویی پوچ تبدیل شده و فاقد عشق، مصاحبت و دوستی است.

آنان جدا شده اند پیش از آنکه جدا شوند

بعضی با طلاق قانونی از هم جدا می شوند و بسیاری هم با طلاق عاطفی دل هایشان را از هم جدا می نمایند و در خانه های مشترکشان به صورت مجزا زندگی می نمایند تا روزی که مرگ، آن ها را از هم رها کند. فرد در عین زندگی با فردی دیگر زیر یک سقف، تنهایی را تجربه می نماید و نداشتن رضایت از زندگی زناشویی فشار روحی بیشتری را به او وارد می نماید که این خود ناشی از ناآگاهی از مهارت های ارتباطی بوده و مانع از بروز احساسات به شکل سازنده و سالم می گردد.

در طلاق عاطفی زندگی به تنهایی لذت بخش تر است و تفریحات مشترک کم می گردد. زوجین به تنهایی برای خود برنامه ریزی و هدف گذاری می نمایند، عدم تمایل به تبادل نظر، کنار کشیدن خود و بی توجهی به صحبت های همسر. سکوت و واکنش نشان ندادن در برابر همسر، بی توجهی به خواسته های همسر و توجه بیشتر به خود، به راحتی احساسات منفی و خشم بروز پیدا می نماید و فرد بی حوصله و کسل است، در برابر ناراحتی و بیماری همسر واکنش نشان نمی دهد و گاهی راضی است، ابراز محبت طرفین کم می گردد. چه به صورت کلامی و چه لمسی. این ها همه از نشانه های طلاق عاطفی است. اما چرا طلاق عاطفی؟

اصولاً افراد تصور می نمایند که همواره مشکل از طرف مقابل است و خودشان را از گناه و اشتباه مبری می دانند. فکر نمی نمایند که زندگی یک رابطه دوطرفه است و مطمئناً خود آن ها هم کم و کاستی هایی دارند و تا وقتی که نتوانند اشتباهات خود را بپذیرند نمی توانند تغییری در زناشویی حاصل نمایند. نبود آموزش های درست و کافی و فقدان مهارت های زندگی و بلد نبودن زندگی کردن و لذت بردن از آن، مسئله ای است که افراد از آن غافل شده اند. همواره فکر می کنیم بهترین زن یا شوهر نصیب دیگران شده و ما از آن بی بهره ایم. در صورتی که ما ظاهر قضیه را می بینیم و با این مقایسه ها و تصمیم های نادرست به راحتی زندگی مان را از دست می دهیم.

برای زندگی مشترک قوانین مشترک بسازید

به هنگام ناراحتی ها و دلخوری ها به جای قهر کردن، سکوت طولانی، تحقیر و توهین به یکدیگر، سعی کنید ابتدا برای ساعتی سکوت و هنگامی که آرام تر شدید حتماً درباره مسئله پیش آمده تبادل نظر کنید. از کنار دلخوری ها به سادگی عبور نکنید. یکدیگر را کنترل نکنید. جایی که کنترل باشد دیگر جایی برای عشق و محبت نمی ماند. حریم یکدیگر را رعایت کنید. از خط قرمز های هم عبور نکنید. از چک کردن رفت وآمدها، چک کردن گوشی موبایل، گشتن کیف یا جیب همسرتان دست بردارید.

به سلایق، علاقه مندی ها و انتخابات هم احترام بگذارید و سعی نکنید مدام نظر یکدیگر را تغییر دهید. با مشورت هم زندگی را پیش ببرید. همواره نباید نظر یک نفر مقدم بر نظر دیگری باشد. همواره در زندگی مشترک، همسر خود را مقدم بر دیگران بدانید. همسر شما اولویت زندگی شماست. زندگی مشترک محل به رخ کشیدن قدرت نیست. از قدرت نمایی و زورگویی به یکدیگر دست بردارید. صندلی یکدیگر را محترم بدانید. نقش های خود را به رسمیت بشناسید و جای خود را با هم عوض نکنید. به خانواده های هم احترام بگذارید و خانواده همسر خود را همچون خانواده خود دوست داشته باشید. همسر خود را در چارچوب قوانین شخصی و خط قرمز های خودتان محدود نکنید. جدا از قوانین شخصی، برای زندگی مشترک قوانین مشترک بسازید.

روانشناس بالینی

منبع: روزنامه جوان