نوزادان، غریبه و آشنا را تشخیص می دهند!؟ - مجله پیامکی

به گزارش خبرنگاران، یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه نیویورک و UCLA نشان می دهد نوزادان پنج ماهه می توانند خنده را بین دوستان و افراد غریبه متفاوت بگذارند. نتایج نشان می دهد که توانایی تشخیص ماهیت روابط اجتماعی در اوایل نوزادی انسان ، که احتمالاً نتیجه یک سیستم تشخیص است که از نشانه های صوتی استفاده می نماید ، القا می گردد.

آتنا وولومنوس ، استادیار گروه روانشناسی نیویورک می گوید: حساسیت نوزادان به انواع مختلف خنده ممکن است یکی از ابزارهای نوظهوری باشد که آنها برای درک و پیمایش در دنیای پیچیده اجتماعی استفاده می نمایند.

گریگوری برایانت ، استاد گروه ارتباطات UCLA ، اضافه می نماید: موارد بسیار مختصر خنده مشترک می تواند اطلاعات غنی در خصوص روابط افراد را آشکار کند ، قابل تشخیص در نوزادان از پنج ماهگی و به طور دنیای توسط بزرگسالان در سراسر دنیا.

بچه ها تشخیص میدهند!

اخیراً معین شده است که خنده - یا خنده همزمان بین دو یا چند نفر - به مخاطبین بزرگسال در فرهنگ ها و زبان های مختلف این امکان را می دهد تا ماهیت روابط بین افراد را به سرعت ارزیابی نمایند: آیا آنها دوست ، آشنا یا غریبه هستند؟

وولومانوس و برایانت کوشش کردند تا معین نمایند که آیا این توانایی در نوزادان مشهود است یا خیر - یافته ای که نشان می دهد چقدر در اوایل زندگی می توانیم از اطلاعات در صداهای صوتی برای تشخیص نوع روابطی که درگیر اشخاص ثالث است استفاده کنیم.

برای انجام این کار ، آنها آنالیز کردند که چگونه بچه ها پنج ماهه تبادل ذهنی بزرگسالان را پردازش می نمایند - به ویژه کسانی که غریبه هستند و آنهایی که دوست بودند - با ارزیابی اینکه چه مدت به این صداها گوش می دهند ، ارزیابی می نمایند (توجه: محققان توسعه از گذشته تأسیس نموده اند که ترجیحات نوزادان به وسیله گوش دادن طولانی تر یا زمان نگاه کردن مشهود است).

تشخیص غریبه و آشنا توسط نوزادان!

در دو آزمایش اول ، نوزادان پنج ماهه ضبط صوتی متناوب از آزار و اذیت بین دوستان و غریبه ها را شنیدند. در اینجا ، نوزادان بیشتر به حرفهای مشترک بین دوستان گوش می دهند. بنابراین ، این نتایج نشان داد که نوزادان نه تنها می توانند بین دو نوع خنده تفاوت قائل شوند ، بلکه در صورت انتخاب ، ترجیح می دهند دوستانشان را با خنده گوش دهند.

در آزمایش دوم ، محققان تصاویر تصویری از دوستان و غریبه ها را به همکاری آنها پیوند دادند تا معین نمایند آیا نوزادان می توانند کشتار را به قضاوت درباره روابط انسانی گره بزنند یا خیر.

نوزادان دو نوع کلیپ ویدئویی از تعامل بازیگران را مشاهده می نمایند: در یکی ، دو زن با یکدیگر روبرو می شوند و به هم لبخند می زنند ، گویا دوست هستند. در دیگری ، این دو زن به یکدیگر پشت کردند و این نشان دهنده غریبه بودن آنها بود. هر دو ویدئو بر روی قاب ثابت بازیگرانی که با عبارات خنثی رو به روی نوزاد هستند مسدود شد. نوزادان سپس ضبط صوتی متناوب از خنده دوستان یا خنده غریبه ها را شنیدند.

محققان پیش بینی کردند که اگر نوزادان زمینه اجتماعی متناسب با هر نوع خنده را تشخیص دهند ، وقتی که خنده و زمینه اجتماعی با هم تطابق نداشته باشد ، طولانی تر به نظر می رسند

طول نگاه نیز اندازه گیری متداولی است که برای لکه بینی درک نوزاد از تعاملات استفاده می گردد ، با یک نگاه طولانی تر از شگفتی - یا ، در این مورد ، عدم تطابق بین خنده و ماهیت رابطه.

همانطور که پیش بینی شده بود ، نوزادان وقتی که تعامل اجتماعی با نوع کشتار ناسازگار باشد ، طولانی تر به نظر می رسند ، و این نشان می دهد که آنها می توانند با روابط اجتماعی ترسیم شده مطابقت داشته باشند.

نویسندگان نتیجه گیری می نمایند: توانایی ارزیابی سریع ویژگی های صوتی که روابط اجتماعی بین افراد را نشان می دهد در اوایل نوزادی انسان ظاهر می گردد و ممکن است محصول یک سیستم تشخیص وابستگی سازگار باشد که از نشانه های صوتی استفاده می نماید