برگزاری فجر 39؛ شوک یا احیای سینما؟ - مجله پیامکی

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، آرش قاسمی صداگذار سینما درباره جدیدترین فعالیت های خود گفت: تا پیش از داغ شدن بحث های برگزاری جشنواره فیلم فجر کار ما به عنوان افراد پشت صحنه کم شده بود و به ما مراجعه نمی شد، اما از زمان از سرگیری این بحث ها صاحبان آثار برای آماده سازی فیلم های خود به تکاپو افتاده اند و حالا پیشنهاد انجام چند کار به من شده است. به نظرم صاحبان آثار با توجه به شرایط کرونایی دست نگه داشته بودند تا ببینند اوضاع به چه صورت پیش می رود ضمن اینکه در این سال سخت، شرایط اقتصادی هم بد بود و ترجیح می دادند کار ها را متوقف نمایند.

وی اضافه نمود: در حال حاضر کار صداگذاری فیلم سینمایی کارو به کارگردانی احمد مرادپور را در دست دارم البته ما کار صداگذاری این اثر را سال گذشته شروع نموده بودیم، ولی به دلیل طول کشیدن کار های فنی دیگر، این مرحله هم طولانی شد، اما حالا صداگذاری کارو مراحل انتهای را سپری می نماید. پروژه دیگری که در دست دارم فیلم سینمایی مصلحت نظام به کارگردانی حسین دارابی است که به تازگی کار صداگذاری آن را شروع نموده ام.

قاسمی درباره جزئیات این فیلم سینمایی گفت: به نظرم فضای خوبی در مصلحت نظام ایجاد شده است. داستان این فیلم در دهه 60 می گذرد و روایتگر قصه فرزند دادستانی است که دچار لغزشی می گردد. این دادستان متوجه می گردد پسرش گناهکار بوده و در نهایت حکم اعدام فرزندش را خودش امضا می نماید تا حق مظلوم گرفته گردد. با این حال فضای دهه 60 به خوبی در مصلحت نظام تصویر شده است یعنی هرچند به کار های محمدحسین مهدویان نزدیک نیست، ولی در نوع خود فرمت خوبی دارد. من هم سعی ام بر این است که رنگ و بوی صدا به همان دهه بخورد، یعنی همان طور که تصاویر کهنگی دارند صدا ها هم به همان فضای کهنه بخورد و حال و هوای همان دهه را تداعی کند.

وی گفت: این روز ها مشغول صداگذاری رمانتیسم عماد و طوبا به کارگردانی کاوه صباغ زاده نیز هستم که یک فیلم فانتزی است و تقریباً متفاوت از کار های کاوه صباغ زاده است. این فیلم هم در مراحل انتهای صداگذاری واقع شده است.

صداگذار شنای پروانه با اشاره به برگزاری سی و نهمین جشنواره فیلم فجر بیان نمود: من موافق برگزاری جشنواره به این شکل و شمایل نیستم، چون تمام شور و حال جشنواره به آن اتمسفری بود که بر جشنواره حاکم بود اینکه تنها فیلم ها برای هیأت داوران به نمایش گذاشته و در نهایت تندیسی داده گردد هیچ حس و حالی ندارد. تمام لطف جشنواره به این بود که کارگردانان و سینماگران در سالن ها با مردم به تماشای فیلم می نشستند، آثار خود را ارزیابی می کردند و با دریافت بازخوردها، فیلم ها را مجدداً اصلاح می کردند. اگر جشنواره در حد یک مهمانی خصوصی برگزار گردد آورده ای برای فیلمسازان نخواهد داشت. اگر رأی گیری بین فیلمسازان در رابطه با نحوه برگزاری به این شکل، صورت می گرفت قطعاً من یکی از مخالفان بودم. بخشی از کار ما با حضور آدم ها معنی پیدا می نماید. این نحوه برگزاری جشنواره، مثل بازی فوتبالی است که هیچ تماشاچی و هیچ شور و حالی نداشته باشد.

قاسمی در انتها اظهار کرد: اینکه گفته می گردد این شکل برگزاری جشنواره به منظور زنده نگه داشتن سینماست، من چندان قبول ندارم این تنها یک شوک به سینماست. به نظرم بهتر این بود که می گذاشتند سه ماه دیگر جشنواره را برگزار می کردند، چون تا آن موقع شرایط سلامتی و بهداشتی هم کمی بهبود پیدا نموده بود. من قبول دارم که اگر این رویداد هم از تعلیق می شد دیگر همه انگیزه ها از بین می رفت و فیلم ها بیات می شدند، ولی به نظرم باید راه حل دیگری پیدا می کردند، یا مثل باقی جشنواره های جهان جشنواره فیلم فجر را با ظرفیت کمتر برگزار می کردند، این چنین به نظرم جذابیت بهتری داشت.