انجام دومین فصل کاوش محوطه گبری سربیشه خراسان جنوبی - مجله پیامکی

او بابیان اینکه این تپه در سال 1376 از طرف اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان برآورد و معین حریم شده و در سال 1381 با شماره 6364 در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است، اضافه نمود: با آنالیز های سطحی که در محدوده محوطه صورت گرفته، سفال هایی مربوط به بازه زمانی هزاره چهارم تا ساسانی به دست آمده که نشان از اهمیت این تپه و مشابهت داده های آن با یافته های به دست آمده با مناطق هم جوار خصوصاً محوطه های چون کلاته شاهپوری و کرگه چهار فرسخ نهبندان، تپه یحیی کرمان، دهانه غلامان در سیستان ایران، نادعلی(سرخ داغ) در سیستان افغانستان و قلعه کهنه قندهار در جنوب افغانستان و دامب کوه در منطقه بلوچستان دارد.

فرجامی توضیح داد: خراسان جنوبی به دلیل قرارگرفتن در محدوده خراسان عظیم (مرکز قدرت گیری اشکانیان) یکی از مهم ترین استقرارگاه های دوره اشکانی بوده است. در این منطقه محوطه های هم دوره دیگری با محوطه گبری مود در محدوده پیرامونی دشت بیرجند همانند تپه تخچرآباد، قلعه قوچو(باغ گلشن) شارقنج، کال جنگال خوسف، لاخ مزار کوچ، پشته نه تاغ/طاق چنشت می توان معرفی کرد.

او اعلام کرد: ازلحاظ کیفیت، داده های فرهنگی محوطه گبری مود یکی از بهترین محوطه ها در سطح استان بوده که متعلق به دوره اشکانی است.

سرپرست دومین فصل کاوش محوطه گبری سربیشه خراسان جنوبی توضیح داد: در حال حاضر مطالعاتی درزمینهٔ شناخت فرم، شکل و نقش سفالینه های این محوطه انجام و مقالاتی از دو سرانجام نامه دانشجویی و یک طرح تحقیقی منتشر شده است.

او اظهار کرد: فصل دوم کاوش آموزشی گروه باستان شناسی دانشگاه بیرجند به منظور شناخت سازه های معماری این محوطه باستانی در محدوده تپه شماره دو(B) به انجام خواهد رسید.

فرجامی گفت: در سرانجام کاوش فضاهای دو فاز معماری در ترانشه کشف شد که فاز متأخر مربوط به دیوارهای خشت و گلی با خشت هایی در ابعاد 10 در 40 در 40 و 8 در 38 در 38 سانتی متر است، همچنین در فاز قدیم تر در ساخت فضاهای معماری آن قلوه سنگ استفاده شده است.

او اظهار کرد: یکی از نکات جالب توجه در بین فضاهای معماری این فصل کاوش، وجود آوار سنگی است که به صورت انباشت و فاقد چیدمان است و از آنجایی که در این فصل، سنگ های ساب و مشته های سنگی زیادی به دست آمده که احتمال می رود از این فضاها به عنوان کارگاهی برای ساخت این مصنوعات استفاده می شده است.

سرپرست دومین فصل کاوش محوطه گبری سربیشه خراسان جنوبی گفت: استخوان های زیادی (حیوانی) مربوط به دندان، مفصل، استخوان دست و پا و ... از سطح ترانشه به دست آمده که در ارتباط با تغذیه ساکنان این محوطه بوده است. وجود تعداد زیاد سرباره کوره در محدوده مورد کاوش نیز نشان از فعالیت های صنعتی در این تپه دوران تاریخی دارد.

او در ادامه مهم ترین داده فرهنگی به دست آمده از این فصل از کاوش ها را سفال مطرح نمود و اضافه نمود: سفال های به دست آمده در دو گروه ساده و منقوش و به صورت چرخ ساز و دست ساز است.

به گفته فرجامی سفال منقوش این محوطه سبک معروف به سفال لوندو است که در حوزه جغرافیایی جنوب شرق ایران فرهنگی در محوطه های باستانی شناخته شده است، نقوش به کار رفته برای تزئین در این سفال ها، اکثراً هندسی بوده و به ندرت نمونه های حیوانی (پرنده) برای تزئین استفاده شده است

محوطه گبری سربیشه استان خراسان جنوبی در بخش مود، دهستان مود شهرستان سربیشه و سه کیلومتری شمال شهر مود واقع شده است.