دستان خالی و نگاه رو به آسمان کارگران کارخانه قند ممسنی ، پیگیری حق و حقوق کارگران به عهده چه کسی است؟
به گزارش مجله پیامکی، چندسالی است که صدای دستگاه های کارخانه قند ممسنی دیگر نمی آید، گویی دیگر تبدیل به ویرانه ای شده است.
به گزارش از ، کارخانه قند ممسنی در سال 1344 تاسیس شد، فراوری قند و دانه های بلوری شکر در این کارخانه از گذشته های دور رواج داشته و به شهر ها و کشور های همسایه صادر شده است.در سال های اخیر به دلیل وضعیت مالی به بخش خصوصی واگذار شد و کام کارگران کارخانه را با پرداخت نکردن حقوق و خالی شدن سفره هایشان تلخ کرد.
کشاورز مدیر مسئول کارگران کارخانه قند نور آباد ممسنی در مصاحبه با خبرنگار از گفت: روزگاری چرخ این کارخانه با 300 نفر نیروی کار در حال چرخش بود و در سال 90 همزمان با واگذاری این کارخانه به بخش خصوصی با کاهش نیرو روبرو شدیم و در سال 93 بدون هیچ دلیلی حقوق کارگران قطع شد و محصولات فراوریی این کارخانه به طور چشم گیری کاهش یافت که در پی این ماجرا چندین بار اعتراض شد، اما هیچ نتیجه ای حاصل نشد.
کشاورز با بیان این که بعد از سال ها هیچ نیروی متخصص و کارآمدی برای حل مسائل وارد این شهرستان نشده است، اضافه کرد: حال این روز های کارخانه خوب نیست و به جای تشویق و حمایت های قانونی برای قطع صدای کارگران هر چند ماهی یک بار مدیرعامل را تغییر می دهند و با دادن وعده های پوچ دوباره روز از نو روزی از نو آغاز می گردد.
مسئول کارگران کارخانه ادامه داد: بعد از کش مکش های فراوان در سال 93 کار به شکایت کشید، اول به اداره کار شهرستان ممسنی، بعد به شورای حل اختلاف و سپس به دادگاه رسید و پس از ماه ها کوشش به دستگیری هیئت مدیره انجامید و رای دادگاه بدین صورت شد که با فروش اموال کارخانه حق و حقوق کارگران پرداخت گردد، که بعد از گذشت ماه ها خبری از دریافت حقوق باقی مانده نشد و شکایت به شعبه سوم دادگاه تهران رسید و از آن پس هم در این پنجاه ماه فقط 10 ماه به صورت پراکنده حقوق پرداخت شد و اکنون بعد از صدور رای قطعی و اعتراض کارگران نیز هیچ نتیجه ای حاصل نشده است.
در ادامه تصمیم گرفتیم به سراغ کارگران کارخانه برویم و از نزدیک با آنها گپی بزنیم که از صحبت هایشان اینطور نتیجه گرفتیم که این پنج سال برای آنها پنجاه سال گذشته و هر کدام به دلیل وجود مسائل، همواره جلوی خانواده سرافکنده بودند.
(ع-ش) یکی از کارگران کارخانه قند ممسنی در مصاحبه با خبرنگار ما گفت: من در سال 74 وارد کارخانه شدم و آغاز به کار کردم و از سال 93 تا کنون حقوقی دریافت نکرده ام که بعد از شکایت به دادگاه تهران در ماه های مرداد، شهریور، مهر و آبان 97 بعد از پنج سال، حقوقم پرداخت شد.
به سراغ یکی دیگر از کارگران چشم انتظار به نام (غ-س) می رویم که از سختی زندگی خود می گوید و ادامه می دهد: من در سال 72 وارد کارخانه شدم حدود 50 ماه حقوق و 30 ماه بیمه دریافت نکرده ام، وضع مالی بسیار ضعیفی دارم و همسرم از بیماری ام اس رنج می برد و هر ماه یک میلیون و 500 هزار تومان هزینه داروی وی می گردد.
سفره های کارگران کارخانه قند ممسنی خالی است، هر شب پدر خانواده با لبخندی تلخ وارد خانه می گردد همزمان با ریزش برف و باران زمستانی ریزش اشک های آنان را می بینیم و فقط اشک گره گشای سفره خالی این کارگران است، کمی آن طرف تر کارگرانی هستند که فقط صبح به صبح حضور خود را در کارخانه اعلام می نمایند تا بتوانند به خانوادهایشان بگویند حق و حقوقی در کارخانه دارند.
پس از کوشش های فراوان به امید دریافت نتیجه ای مثبت به سراغ مسئولان رفتیم تا شاید بتوانیم سفره های این کارگران را رونق دهیم که به همان مصداق بارززهی خیال باطل رسیدیم.
در تماسی که با عربی مدیرکل مالی استانداری فارس گرفتیم و خواهان توضیحی در این رابطه شدیم، گفت: این موضوع به استانداری ارتباطی ندارد و باید به صنعت و معدن وتجارت مراجعه کنید.
همچنین کوثری مدیر روابط عمومی صنعت معدن و تجارت نیز در این خصوص گفت: این موضوع ارتباطی به ما ندارد و باید به استانداری مراجعه گردد.
حسینی فرماندار ممسنی هم حاضر به مصاحبه حضوری هم نشد.
پرواز مدیر دفتر فرماندار شیراز اظهار کرد:اگر موضوع کارخانه قند ممسنی است، فرماندار مصاحبه نمی کند.
البته مسعود گودرزی نماینده مردم ممسنی در مجلس شورای اسلامی با کوشش های فراوانی که در آذر ماه سال جاری انجام داد از حق و حقوق کارگران دفاع کرد و 5 ماهی از حقوق کارگران پرداخت شد که این تنها کافی نیست و انتظار می رود همه مسئولان در این زمینه همکاری های لازم را انجام دهند تا کام کارگران کارخانه قند را شیرین نمایند و لبخند بر لبان فرزندان و همسرانشان آنان بازگردد.
ت
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان