موج چهارم کرونا در راه است؟ - مجله پیامکی

به گزارش خبرنگاران به نقل از همشهری آنلاین، رحمت الله مرادزاده اپیدمیولوژیست در یادداشتی نوشت: اپیدمی ها انواع مختلفی دارند و اپیدمی کرونا از نوع منتشره آن است. چنین ویژگی به این معناست که ویروس به شکل موج کار و سینوسی در نقطه ای شروع و به حد بالایی از مبتلا کردن افراد می رسد و در مقطعی فروکش نموده و در موجی تازه مجدداً اوج گرفته و با آلوده کردن دسته ای دیگر از افراد که در موج اول پیروز به آلوده کردن آنها نشده است به حیات و تکمیل زنجیره بیماری زایی خود ادامه می دهد.

ویروس در چنین موقعیتی به اندازه ای به حرکت خود ادامه داده و افراد را مبتلا می نماید تا درنهایت بتواند همه گروه های جامعه ای که با آن درگیر شده را آلوده کند.

این حالت در شرایطی رخ می دهد که ویروس از نظر ساختار ژنتیک دچار تحول و جهش نگردد و مانند یک خط به مبتلا کردن افراد در قالب گروه ها و شبکه هایی که به یکدیگر متصل هستند، ادامه دهد. اما با مطالعاتی که بر ساختار ویروس کرونا در یک سال گذشته صورت گرفته است به نظر می رسد، در ایران و در ماه اردیبهشت شاهد ورود ویروس جهش یافته به کشور یا جهش ویروس در کشور بوده ایم.

این موضوع منجر به سرعت دریافت فرایند ابتلای افراد به ویروس کرونا و رخداد موج سهمگین شیوع بیماری شده است؛ رخدادی که درنهایت توانست آمار جانباختگان را که در اردیبهشت به 35نفر تقلیل یافته بود در ماه آبان به نزدیک 500جانباخته در روز افزایش دهد.

در شرایط کنونی و مبتنی بر آمارهای ارائه شده از سوی مسئولان وزارت بهداشت درباره مبتلا شدن دست کم نیمی از جمعیت کشور به ویروس کرونا و با درنظردریافت تغییر شرایط آب وهوا و برودت دما و در نتیجه نزدیکی افراد خانواده به یکدیگر باید نگران شروع موج دیگری از بیماری باشیم.

تجربه نشان داده است، در هوای سرد افراد بیشتر به یکدیگر نزدیک می شوند، از تهویه مطبوع در مکانی که در آن کار یا زندگی می نمایند استفاده ننموده و پنجره ها را برای تعویض هوای مانده در خانه با هوای مطلوب و سالم باز نمی نمایند.

چنین رفتاری در فصول سرد سال و در زمانه ای که کرونا خطری بالقوه برای انسان هاست به دامن زدن بیماری و نشر آن در جامعه یاری زیادی می نماید. کافی است یک فرد ناقل در محیط کار یا خانه وجود داشته باشد تا سرعت اپیدمی که اکنون با اجرای بعضی سیاست ها کاهش پیدا نموده است دوباره فرایندی صعودی به خود گرفته و مبتلایان تازه ای را روانه بیمارستان ها کند.

به نظر می رسد، تنها در شرایطی می توانیم از وقوع موج جدید یا شدت دامنه شیوع بیماری کم کنیم که بتوانیم مداخلات مؤثر و بهنگامی در برخورد با بیماری داشته باشیم. باید سمت وسوی برنامه ریزی مسئولان در وزارت بهداشت و ستاد ملی مقابله با کرونا به گونه ای تنظیم گردد که فرایند ابتلای افراد به ویروس تا حدامکان کاهش یا فاصله زمانی میان ابتلای افراد به بیماری افزایش پیدا کند.

برای رسیدن به چنین هدفی نیازمند کاهش تراکم جمعیت در مراکز جمعیتی و افزایش فاصله گذاری اجتماعی، بیماریابی و اجرای سختگیرانه طرح های قرنطینه ای با اجرای سیاست های هوشمند مقابله با کرونا هستیم، اما باید دانست سیاست هایی که تا به امروز در فرایند مبارزه با کرونا از سوی مسئولان و برنامه ریزان به کار گرفته شده است، نواقص بسیاری داشته و دارد.

به عنوان نمونه، ستاد ملی مقابله با کرونا سیاست تعطیلی گسترده را در استان های قرمز به مرحله اجرا درآورد که این سیاست در بعضی استان های عظیم مانند تهران مؤثر و کارآمد بوده، اما در استان های کوچک تر کارایی چندانی نداشته است.

آمارها نشان می دهد، در بعضی استان ها و قبل از اجرای سیاست های تعطیلی و قرنطینه شاهد کاهش شیب ابتلای افراد به کرونا بودیم که این موضوع را نباید ناشی از سیاست های تعطیلی، بلکه باید ناشی از سیاست منع تردد بین استان ها دانست.

در شهرهای کوچک، تعطیلی سمی مهلک برای در امان نگه داشتن مردم است؛ چراکه در چنین شهرهایی، شاهد تعطیلی های زودهنگام بوده و صاحبان کسب وکارها به دلیل نوع پیوندهای خانوادگی، بافت های سنتی و اجتماعی به ملاقات اقوام و بستگان خود می فرایند و دورهمی های زیادی برگزار می نمایند. این دورهمی ها به انفجار کرونا میان افراد جامعه منجر می گردد و به زودی باید شاهد بازخورد منفی از سیاست تعطیلی های صورت گرفته در شهرهایی با چنین ویژگی های فرهنگی و اجتماعی باشیم.

در بعضی استان ها به دلیل همین رفتارهای نهادینه شده فرهنگی میان خانواده ها، تا 80درصد جانباختگان کرونا را افراد سالمند، بازنشسته و خانه دار تشکیل می دهند که این موضوع نشان می دهد باید در روزهای آینده در شهرهایی که سیاست های تعطیلی بدون توجه به بافت فرهنگی در آنها اجرا شده، شاهد شروع دور جدیدی از فوت یا ابتلای افراد به بیماری باشیم.

مسئولان باید به این باور برسند که برای عبور از بحران کرونا به مسئله ایمنی جمعی در مقابل ویروس توجه نمایند، اما قرائتی که از این نوع ایمن سازی دارند را تغییر دهند.

ایمنی جمعی را نمی توان با تشویق کردن مردم به ابتلای بیماری ایجاد کرد، بلکه باید به مردم آگاهی داد که چگونه می توانند خود را از بیماری در امان نگه دارند و فاصله ابتلای خود به بیماری را افزایش دهند تا زمانی که واکسن تأییدشده ای فراوری و در اختیار افراد برای ایمن شدن قرار بگیرد؛ ازاین رو، باید علاوه بر حفظ هوشیاری در مقابل بیماری به گونه ای عمل کنیم تا با خیزش موج چهارم ویروس که می تواند با جهش های ژنتیک نیز همراه باشد، مقابله کنیم؛ مقابله ای که نیازمند تحمل، آگاهی و دقت بالاتر نسبت به همه آموخته هایی است که در 10 ماه گذشته از ویروس داشته ایم و با یاری آن باید خود را از ابتلای به آن در امان نگه داریم.